Erbo-de-prat(-de-Boehmer)
Phleum phleoides
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Bauco, Co-de-gàrri.
Nom en français : Phléole de Boehmer.
Descripcioun :L'erbo-de-prat-de-Boehmer es uno erbo verdalo pulèu grando, que trachis en mato dins li sablo e en ribo de camin. Se recounèis à soun enflourejado pulèu longo(> 5 cm) que s'articulo quouro la plegas e à si glumo emé d'arèsto pas proun longo e gaire cihado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(90) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phleum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Sablo
- Camin
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phleum phleoides (L.) H.Karst., 1799
Sassifrago(-fausso-diapensìo)
Saxifraga diapensioides
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage fausse diapensie.
Descripcioun :Aquesto sassifrago trachis en auto mountagno dins li roucas cauquié o douloumitique. Fai partido dóu group qu'a li fueio courteto e un pau bluio coume Saxifraga caesia qu'elo trachis sus siliço. Se n'en destrìo qu'a proun de péu glandoulous e tambèn que si flour soun pu grando.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Mg)
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Baus
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Saxifraga diapensioides Bellardi, 1792